Rutger stops after the swim leg

Bad news from Canberra. Rutger did not start on the bike. He came out of the water, but was totally frozen. Before the start of the race, the pro's had to wait in the very cold water for 15 minutes and that proved to be very detrimental for him. A similar thing happened a few years ago in Frankfurt, Germany. For whatever reason, Rutger seems to be unable to cope with the cold in the water. More news later.
reported by herman beke

Rutger stopt na het zwemmen

Slecht nieuws uit Canberra. Rutger is na het zwemmen niet meer gestart op de fiets. Toen hij uit het water kwam, was hij verstijfd van de kou en had hij al vele minuten verloren. Voor de start van de race, moesten de pro's gedurende 15 minuten wachten in het ijskoude water alvorens de start werd gegeven. Het is geweten dat Rutger zeer slecht overweg kan met de kou in het water. Hetzelfde is hem overkomen in de Ironman Frankfurt van 2004. Meer nieuws later.
herman beke

Doping control

Today, Saturday, we were caught by a little surprise: after the check in of our bike, we had to go for a doping control. I was not alone: Marino Vanhoenacker, Torbjorn Sindballe, Craig Alexander, Zamora and a few others were also selected. For me, a check before the race is a good thing: the now famous proteins in my urine, which cause a false-positive epo-test, are the result of a long and strenuous exercise (like a race). Chances that these proteins would cause trouble are minimal just before a race. That is why Professor Delanghe, one of the people that did scientific research on my urine last year, had proposed to have all doping controls just before the race instead of after it. Apparently, the doping authorities have remembered this one way or another. Anyway, such a doping control is always quite nerve breaking. This time it took more than 2 hours and, on the day before the race, that is not good for the concentration.
Tonight, we are all going to bed quite early, since tomorrow, we have to get up at 3.30 am. The race starts at 6.30 am. Have a good day (if you are in Europe) or a good night (if you are here in Australia, like me).

Doping controle

Vandaag, zaterdag, kregen we nog een verrassing te verwerken. Toen we onze fietsen gingen inchecken, bleek er doping controle te zijn. Naast mezelf moesten ook o.a. Marino Vanhoenacker, Torbjorn Sindballe, Craig Alexander en Zamora zich aanmelden. Voor mij is een check voor de wedstrijd een goede zaak: de fameuze eiwitten in mijn urine die aanleiding geven tot een vals-positieve epo-test, zijn het gevolg van een zware en langdurige inspanning (zoals een wedstrijd). Voor de wedstrijd is er dan ook weinig kans dat die eiwitten voor problemen kunnen zorgen. Het was daarom dat Professor Delanghe, een van de proffen die wetenschappelijk onderzoek deed op mijn urine, vorig jaar voorstelde om de doping controles altijd voor de wedstrijd te doen en niet erna. Blijkbaar hebben ze dat op een of andere manier toch onthouden. Nu, zo een doping controle is altijd een enerverende zaak. Uiteindelijk heeft dat meer dan 2 uur geduurd en dat is op de dag voor de wedstrijd niet al te goed voor de zenuwen en de concentratie. Vandaag gaan we hier allemaal heel vroeg slapen, want morgen staan we op om 3h30 in de morgen. De wedstrijd begint om 6h30. Tot vanavond voor jullie in Europa, tot morgen voor mezelf.

The competition

The weather was sunny and beautiful today. I hope that tomorrow it will be similar. This morning I went for another swim (in my wetsuit) and afterwards we tried once more to find and explore the bike circuit. This time we made it! In the afternoon, I went for a walk to the race site, together with Yves. Over there we met the Belgian ambassador and his wife. Nice people! In the end we were invited to come to the consulate on Monday for a drink, before leaving to go back home. This evening I also phoned with Sofie. She had some special news: Eric Dupain, a sports reporter from the Belgian Television, will write a book about my presumed doping affair.
Tomorrow is race day. I am feeling quite well, but I do not know whether I was able to maintain my condition from Hawaii. I am shooting for a place in the top-3. I think my main competitors will be Craig Alexander (Australian who won the world championship 70.3 last week in Florida), the Brit Andrew Johns (who beat me earlier this year in the Marc Herremans Classic), the Dane Torbjorn Sindballe (the best biker last year in Hawaii), my teammate Marino Vanhoenacker en finally the whole French team. The latter are dangerous because they are all excellent swimmers, so they typically will come jointly out of the water first and then they will start biking as a team to further distance the competition. If you want to follow the race live on internet you should go to the following website http://worldlongdistance2006.com/default.asp?PageID=7145

De competitie

Vandaag was het mooi zomerweer. Ik hoop dat het morgen ook zo zal zijn. Vanmorgen nog eens gaan zwemmen (met mijn wetsuit aan) en daarna een tweede poging ondernomen om het fietscircuit te verkennen. Deze keer is het gelukt! In de namiddag ben ik, samen met Yves, nog eens naar de wedstrijd site gewandeld. Daar heb ik kennis gemaakt met de Belgische ambassadeur en zijn vrouw. Vriendelijke mensen en we zijn uitgenodigd om maandag, voor ons vertrek naar huis, nog iets te gaan drinken op het consulaat. Vanavond heb ik ook nog gebeld met Sofie. Ze wist me te vertellen dat er vast en zeker een boek zal worden uitgegeven omtrent mijn vermeende dopingaffaire. Eric Dupain, sportjournalist van de VRT, zal de auteur zijn.
Mogen is het wedstrijddag. Ik voel me goed, maar ik weet natuurlijk niet of ik erin geslaagd ben mijn conditie van Hawaii te behouden. Mijn ambitie is een podiumplaats te behalen. De voornaamste concurrenten zijn volgens mij de Australier Craig Alexander (vorige week nog het WK 70.3 gewonnen in Florida), de Brit Andrew Johns (heeft mij geklopt in de Marc Herremans Classic), de Deen Torbjorn Sindballe (vorig jaar de beste fietser in Hawaii), mijn teamgenoot Marino Vanhoenacker en uiteindelijk het ganse Franse team. Die zijn gevaarlijk omdat ze allen wegbleven uit Hawaii om zich te concentreren op deze wedstrijd. Bovendien zijn het allemaal goede zwemmers, waardoor ze meestal gezamenlijk als eersten uit het water komen en er dan als een ploeg vandoor gaan bij het fietsen. Voor hen die de wedstrijd live willen volgen, geef ik hier nog eens de website http://worldlongdistance2006.com/default.asp?PageID=7145

Wanted: specialist to read a map

Luckily, today it was already a little bit warmer than yesterday. However, if I have a choice, I would still prefer much higher temperatures on race-day. This morning, I went for a little run on the race circuit, together with Stijn. Afterwards, we all went to the secretariat to register. While we walked out of the tent, we were called upon by a lady from the organizing committee. She told us that the Belgian ambassador in Australia wanted to meet with the Belgian delegation. One of these days, we should expect an invitation. Late in the afternoon, we wanted to explore the bike circuit. We had a small map to help us, but we could not find it. Either that map was not very good or we were not quite good at reading that map. Tomorrow, we will have to try once more. After dinner, we listened to Yves for a while to hear what was said earlier in the day at the meeting of the team managers and then I went to bed for an early rest.

Gezocht: een specialist kaartlezer

Vandaag was het al iets warmer dan gisteren, maar van mij mogen ze er toch nog vele graden bijdoen op de wedstrijddag. Vanmorgen ben ik met Stijn een beetje gaan loslopen op het parcours van de wedstrijd. Daarna zijn we ons allemaal gaan inschrijven op het wedstrijdsecretariaat. Achteraf werden we aangesproken door iemand van de organisatie. Zij kwam ons melden dat de Belgische ambassadeur in Australie graag de Belgische delegatie wil ontmoeten. We mogen ons een van de volgende dagen verwachten aan een uitnodiging. In de late namiddag wilden we met alle Belgen het fietsparcours gaan verkennen. We hadden een kaartje mee, maar we hebben het circuit niet gevonden. Was dat kaartje nu zo slecht of zijn wij zulke slechte kaartlezers? Morgen zullen we dus opnieuw moeten proberen. Na het avondeten nog wat geluisterd naar Yves, die naar de teammanager vergadering was geweest, en dan vroeg gaan slapen.

Shivering

We have arrived in Canberra today without problems. One surprise though: the temperature! After weeks of tropical temperatures in Hawaii and Brisbane, we now got a scaring 15 degrees Celsius upon us. Hence, the first thing we did was to look for a sweater deep down in our luggage. Luckily the weather forecast predicts slightly higher temperatures for the remainder of the week, going up to 26 degrees on Sunday. I remain a bit skeptical though, especially since the swimming starts at 6.30 in the morning and the bike leg about an hour later. Starting today, the leader of our Belgian delegation in Australia is Yves Steyaert. Jules Clonen, who had been with us previously, went back home. We are lodged here in a very nice hotel and, just like in the previous 6 weeks, I am sharing the room with Stijn Demeulemeester. Aside from the temperature, there was actually a second little surprise. The time difference between Canberra and Brussels, Belgium has increased to 10 hours. That is actually good news for the people in Europe who want to follow the race live on internet. We will start at 6.30 AM local time, which is 8.30 PM Saturday evening in Belgium. The race will take me (hopefully) about 6 hours, so around 2.30 AM on Sunday, you will be able to go to bed!

Bibberen

We zijn vandaag zonder problemen in Canberra aangekomen. Maar wat een temperatuurverschil zeg! Na weken van tropische temperaturen in Hawaii en Brisbane, kregen we nu amper 15 graden Celsius over ons. Het eerste wat we deden was dan ook een dikke pullover zoeken ergens onderaan in onze bagage. Men voorspelt gelukkig toch iets hogere temperaturen later in de week en tijdens de wedstrijd. Toch heb ik er geen goed oog in, zeker niet bij de start van het zwemmen om 6h30 in de morgen en van het fietsen ongeveer een uurtje later. Vanaf vandaag is het niet meer Jules Clonen die ons begeleid, maar wel Yves Steyaert van de VTDL. Jules is terug naar huis vertrokken. We zitten hier nu in een heel chic hotel en zoals de vorige 6 weken, deel ik de kamer met Stijn Demeulemeester. Naast de koude temperatuur, was er ook nog een tweede verrassing. Het tijdsverschil in Canberra met Belgie is groter geworden: het is nu 10 uur. Dat is eigenlijk goed nieuws voor diegenen in Belgie, die de wedstrijd live willen volgen op het internet. Wij zullen eraan beginnen om 6h30 in de morgen, dat is dan 8h30 op zaterdag avond in Belgie. De wedstrijd zal iets meer dan 6 uur duren, dus rond 2h30 in de morgen kunnen jullie gaan slapen.

Packing

It is Tuesday night now. Tomorrow, at noon time, we will leave our training camp and go to Canberra. First we will have to drive to the airport of Brisbane for about an hour and then we will have a one hour flight. The real training is over. We have now started the tapering. That’s triathlon jargon for some maintenance training and a lot of rest, so that we can start the race fully rested. The packing happens in 2 steps. Today I prepared my bike and all the bike material. Tomorrow morning, it is time to put all my clothes in my big Nike bag. People knowing me a little bit, will acknowledge that I am not very good at keeping things in a good order. The advantage of such an approach is that packing does not take a long time at all. The disadvantage is that I probably will loose a lot of time in Canberra looking for one or another piece of clothing. And this time Sofie will not be around, so the burden of searching will be on me!

Inpakken

Het is nu dinsdagavond. Morgen om 12 uur ‘s middags vertrekken we uit ons trainingskamp naar Canberra. Daarvoor moeten we eerst een uurtje met de wagen naar de vlieghaven van Brisbane rijden en dan iets meer dan een uur vliegen. De echte training zit er nu op. We zijn nu, in het triatlon jargon, aan het taperen. Dit betekent alleen nog wat kleine traininkjes en verder heel veel rusten, zodat we volledig uitgerust aan de wedstrijd kunnen beginnen. Het inpakken gebeurt in 2 delen. Vandaag heb ik mijn fietskoffer met het materiaal al klaargemaakt. Morgenvroeg is het dan tijd om al mijn kleren in mijn grote nike-zak te steken. Zij die mij een beetje kennen, weten dat ik geen toonbeeld ben van grote orde. Het voordeel van die aanpak, is dat inpakken zeer weinig tijd vraagt. Het nadeel is dat ik later in anberra allicht veel tijd zal verliezen bij het zoeken van een of ander kledingstuk. En deze keer is Sofie er niet bij, dus ik zal zelf moeten zoeken!

Vacation planning

I just finished calling Sofie. Yesterday I said that I would be delighted to be home shortly. Today, Sofie told me she had booked a vacation for us in the Centerparks vacation center of Peer (Belgium). That really made us laugh: to travel around the world for 3 months and then to go on vacation as soon as you get home. Anyway, it’s going to be a pleasure to play with Tille in the tropical swimming pool. Over here in Australia, I have been biking and running today. I had a very good feeling and my legs felt really light and fresh. That promises the best for Sunday! In the training camp, I am together with Marino Vanhoenacker, Gerrit Schellens and Stijn Demeulemeester, my fellow triathletes from Belgium. This Sunday we will obviously compete with each other, but now the athmosphere in the group is excellent. Well, time to sleep now..

Vakantieplanning

Vandaag nog eens gebeld met Sofie. Gisteren zei ik dat het me deugd zou doen om eindelijk eens thuis te zijn binnenkort. En zie, vandaag vertelde Sofie me dat ze een vakantie heeft geboekt in Centerparks te Peer. We moesten er wel om lachen: 3 maanden rondzwerven over de wereld en dan toch weer op vakantie gaan van zodra je thuiskomt. Nu, het zal wel plezant zijn om met Tille in het overdekte zwembad te kunnen spelen.
Hier in Australie, heb ik vandaag een fiets- en een looptraining afgewerkt. Ik had een zeer goed gevoel en mijn benen voelden fris en licht aan. Dat belooft voor Zondag!
Ik zit hier samen met Marino Vanhoenacker, Gerrit Schellens en Stijn Demeulemeester. We zullen zondag wel allemaal concurrenten zijn, maar nu is de sfeer in de groep toch uitstekend. Voila, nu ga ik slapen.

an update from Australia

Hello everyone. It is Sunday night, over here in Australia, and today my trainings scheme showed a day of rest. That’s why I decided to give you a quick update on my blog. Everything is going as planned here: we have been in our training camp at the Gold Coast of Australia for more than 2 weeks now and we have almost reached the end of our training work. This Wednesday, we fly to Canberra, where the official long distance ITU world championship will be held on Sunday November 19. Despite the heavy duty race in Hawaii, I feel sufficiently recovered and ready for my last race of the year. I will give it all that I can, once more, but I already am delighted about the few weeks of total rest afterwards and the fact that, after 3 months of worldwide traveling, I will finaly be able to stay at home for a few months.

een berichtje vanuit het verre Australie

Hello allemaal. Het is hier zondagavond in Australie en vandaag was het een rustdag in mijn trainingsschema. Daarom nog gauw een klein berichtje op mijn blog geschreven. Alles verloopt hier zoals gepland: we zijn hier nu al meer dan 2 weken in ons trainingskamp aan de goldcoast en we zijn ongeveer aan het einde van ons trainingsprogramma. Woensdag vliegen we naar Canberra, waar zondag het officiele ITU wereldkampioenschap lange afstand zal plaatshebben. Niettegenstaande de loodzware inspanning in Hawaii, voel ik me toch voldoende uitgerust en klaar voor de laatste wedstrijd van dit jaar. Ik zal nog eens alles uit de kast halen, maar ik verheug er mij nu al op dat ik daarna een paar weken zal kunnen rusten en dat ik eindelijk, na 3 maanden rondzwerven over de wereld, een paar maanden thuis zal kunnen blijven.