Poker championship

In the evening, after a full day of training and when little Tille is already having nice dreams, Sofie and I watch one of the DVD-series that we brought from Belgium on our computer (European DVD’s cannot be played on an American player and television, because of the piracy protection). We have started over here with the last 2 episodes of the first season of Prison Break. (T-bag rules!). Afterwards, we could choose between Alias 5, the 4400 3 or the OC 2. We selected OC. A very nice and relaxing series about a few rich families from Orange County. It is like Beverly Hills 90210, but for adults. The reason we brought our own DVD’s is that over here in America, there is nothing interesting on the television (it’s even worse than at home). As Bruce Springsteen is singing: ’57 Channels and nothing on’.
The only thing I will watch on TV once in a while is the World Series of Poker. First class amusement! They start the tournament with more than 10000 participants and will eventually finish with one champion, who will receive the nice sum of 12 million dollars!!! You should compare that to the 110000$ that the Ironman Hawaii winner will receive. Triathletes also will complain once in a while about the starting fee for an Ironman (475$), but the entrance fee for this Poker Championship is nothing less than 10000$!!!

Poker

Aloha,
‘s Avonds na een trainingsdag en als ons Tilleke al in dromenland is kijken Sofie en ik op de computer (dvd’s uit Europa zijn hier in Amerika niet leesbaar op de dvd-speler wegens de beveiliging tegen piraterij) naar een van de dvd-reeksen die we meegebracht hebben uit België. We zijn hier begonnen met de twee laatste afleveringen van seizoen 1 van Prison break.(T-bag rules!). Nadien hadden we keus uit Alias 5, The 4400 3 of The OC 2. Het is de OC geworden. Een geweldig leuke ontspannende serie over een paar welgestelde families uit Orange County. Het is eigenlijk Beverly Hills 90210 voor volwassenen. De reden dat we onze eigen series meehebben is omdat hier in Amerika (nog meer dan bij ons thuis) niks interessants op TV is. Of zoals Bruce Springsteen zingt: ‘57 Channels and nothing on’.
Het enige waar ik hier soms naar kijk is de World Series of Poker. Amusement van de bovenste plank. Ze beginnen hier aan het toernooi met meer dan 10.000 deelnemers om uiteindelijk te eindigen met een enkele winnaar. Die gaat lopen met 12 miljoen dollar!!! Vergelijk met de 110.000$ die de Ironman Hawaï winnaar opstrijkt! Wij triatleten durven echter ook wel eens klagen over het inschrijvingsgeld voor een Ironman (475$) maar om aan dit Pokerkampioenschap mee te doen betaal je de ronde som van 10.000$.

Under Colleagues

Kona is slowly changing. You can see more and more that we are only two weeks away from ‘the mother of all triathlons’: The 2007 Ford Ironman World Championship. Please don’t forget to mention Ford, otherwise you risk being sued by WTC eventually. Right now, I have had enough from lawsuits. -:)
In the last few days I also have encountered some ‘big cannons ’ over here: My countryman Marino Vanhoenacker (he is here together with Gerrit Schellens. Gerrit has qualified but will not race because of a bike accident a few weeks ago). I also have seen Cameron Brown. Last week, in the swimming pool, I met Ironman Hawaii rookie Craig Alexander ( a candidate for the victory, according to me, despite his lack of experience in Hawaii). This morning I saw Chris McCormack (aka Macca). He is my big favorite for this year. All the other big shots will probably arrive in Kona during the next few days. I know, for instance, that Luc Van Lierde will land shortly. This year again, it is a long ‘shortlist’ of toppers. It will be a big fight to end in the top 10 again! As usual, there are at least 25 people who are aspiring a spot in that top 10. Somehow I like that!

Onder collega’s

Kona begint stilletjes te veranderen. Je merkt meer en meer op dat we nog maar twee weken verwijderd zijn van de moeder der triatlons: The 2007 Ford Ironman World Championship. Vergeet vooral Ford er niet bij te zeggen want anders heb je misschien een proces van de WTC aan uw broek. En van processen heb ik voorlopig mijn buik vol. -:)

Ik ben hier de voorbije week ook al een paar grote kanonnen tegengekomen: Landgenoot Marino Vanhoenacker (samen hier met Gerrit Schellens. Gerrit gekwalificeerd maar kan niet deelnemen wegens een fietsaccident een paar weken geleden). Cameron Brown ben ik ook al tegengekomen. Vorige week in het zwembad Ironman Hawaï rookie Craig Alexander(volgens mij toch ook een kanshebber ondanks het gebrek aan ervaring in Hawaï). Deze morgen ben ik dan Chris McCormack (aka Macca) tegengekomen. Voor mij is hij de grote favoriet binnen twee weken.. De rest van de grote namen zullen de komende dagen wel aankomen in Kona. Ik weet bijvoorbeeld dat Luc Van Lierde eerstdaags toekomt.Als je het mij vraagt weer een hele lange lijst: de lijst der toppers. Het zal weer vechten worden voor een top tien plaats. Want zoals elk jaar start er hier wel zeker 25 man die minstens de top tien ambiëren. Maar zo heb ik het wel graag!

An in-between

Rutger is currently suffering from a writers’ block, so I am taking over from him today. Two days ago, Rutger had a day of rest and we used that occasion to have another nice meal in a restaurant. This time we tried the Hard Rock Café. Rutger had gone to such a restaurant in Australia last year. Apparently the chain has the same menu world-wide, so he could order exactly the same plate as over there. The food was quite good!

Our preferred pastime over here is the swimming pool. Every free moment between training sessions and Tille’s naps is spent in the water. Meanwhile Tille has overcome her fear of sand, hence she now likes to play in the sand pool too. A great relief to Rutger and me, because now we can just relax aside her (without having to watch her constantly).Furthermore everything follows its normal course over here: training, playing with Tille, eating, resting en… counting down towards the race. It feels good that race day is coming closer! I wish it was already here!
Sofie

Tussendoortje

Hallo iedereen,
Rutger sukkelt momenteel met een writers’ block dus neem ik het even van hem over. Eergisteren had Rutger een rustdag en hebben we er nog eens van geprofiteerd om lekker te gaan eten. Deze keer hebben we het Hard Rock cafe eens uitgeprobeerd. Rutger was daar in Australie als eens gaan eten en blijkbaar is het menu overal hetzelfde want hij heeft dezelfde schotel hier kunnen eten. Het was lekker! Ons favoriete tijdsverdrijf is hier toch wel het zwembad. Ieder vrij moment tussen de trainingen en Tille’s dutjes door zitten we in het water. Tille heeft haar vrees voor het zand ondertussen overwonnen en speelt nu ook graag in het zandzwembad. Tot grote vreugde van Rutger en mij want dan kunnen we er heerlijk naast liggen. Verder gaat alles zijn gewone gangetje: trainen, spelen met Tille, eten, rusten en aftellen naar de wedstrijd. Het komt nu stilaan dichterbij, fijn! Was het maar al zo ver!
Sofie

Wasp Plague!

I’ve been training very hard today: running in the morning and a long bike ride in the afternoon. The weather was quite nice today. So, between the two training sessions, I was able to relax a bit with Sofie and Tille at the swimming pool. There is also a little pool for the kids here, with sand on the bottom. Typical for Tille: she’s not so keen on having sand between her toes, so she prefers to play in the adults pool.

I am convinced that there are also many wasps this year in Hawaii. Earlier this week I was stung by a wasp in my left leg, during a bike training. Today they got me again. First a sting in my right leg and an hour later one, just above my left foot. It didn’t hurt me that badly, but at first it is quite painful.

After my bike training, Sofie had prepared a nice meal. First a salad, then tuna steak with spinach ‘stoemp’ ( = typical Belgian dish, mashed potatoes mixed with spinach), and finally fresh pineapple, cut in little cubes. I am not a difficult person, you know! She really looks after me quite well over here and at home. I am a lucky guy with such a good wife.

Wespenplaag!

Vandaag heb ik weer hard getraind. ’s Ochtends een looptraining en in de namiddag een lange fietstraining. Het was heel mooi weer vandaag. Dus tussen deze twee trainingen door toch eventjes kunnen ontspannen met Sofie en Tille aan het zwembad.
Er is ook een zwembadje voor de kleintjes met zand op de bodem. Typisch Tille: ze heeft het niet zo voor zand tussen haar teentjes. Ze speelt liever in het zwembad voor de grote mensen!
Er zitten hier volgens mij dit jaar ook veel wespen. Eerder deze week ben ik tijdens een fietstraining al eens gestoken in mijn linkerbeen. Vandaag hadden ze het weer op mij voorzien. Eerst een steek in mijn rechterbeen. Een uur later had er een wesp mij beet net boven mijn linkervoet. Echt veel last heb ik er niet van gehad maar in het begin doet het toch wel eventjes goed pijn.
Na mijn fietstraining had Sofie weer een lekkere maaltijd klaargemaakt. Eerst een lekker slaatje en nadien tonijnsteak met Belgische spinaziestoemp. En als afsluiter verse ananas in blokjes gesneden natuurlijk. Ik ben niet moeilijk hoor! Ze zorgt hier net zoals thuis schitterend voor mij. Wat ben ik toch een gelukzak met zo een goed vrouwke.